مطالعه بالینی در مورد اثربخشی DNG در درمان اندومتریوز

DNG اولین بار در سال 1987 در درمان بیماران آندومتریوز مورد استفاده قرار گرفت. Köhler et al. 57 بیمار مبتلا به اندومتریوز را انتخاب کردند و 2 میلی گرم DNG خوراکی هر روز به مدت 6 ماه تجویز کردند. اکتشاف ثانویه بر روی 51 بیمار انجام شد. نتایج نشان داد که 67 ضایعات در 100 درصد بیماران ناپدید شده و علائم 84 درصد بیماران بهبود یافته است. عوارض اصلی لکه بینی و کاهش میل جنسی بود و هیچ بیماری به دلیل عوارض، درمان را قطع نکرد. با این حال، در آن زمان، این تحقیق جدی گرفته نشد. تا سال 1998 بود که کاتسوکی و همکاران. اثربخشی DNG در درمان آندومتریوز را از طریق آزمایش‌های حیوانی تأیید کرد و مکانیسم اثر را بررسی کرد، که DNG شروع به توجه کرد. متعاقباً، محققان ژاپنی و اروپایی از طریق آزمایش‌های بالینی مانند کنترل دوز، کنترل دارونما، سایر کنترل‌های دارویی و درمان طولانی‌مدت دارو، تحقیقات عمیقی را بر روی DNG انجام دادند و دریافتند که DNG در کنترل درد و مهار توسعه بسیار مؤثر است. ضایعات در عین حال عوارض جانبی میزان بروز دارو بسیار کم و تحمل بیمار بالاست. این یک داروی جدید امیدوارکننده برای درمان اندومتریوز است.

کوهلر و همکاران یک مطالعه باز تصادفی 24-هفته‌ای در اروپا انجام داد. 68 بیمار مبتلا به آندومتریوز که با لاپاراسکوپی تشخیص داده شد به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند و دوز DNG خوراکی در 3 گروه 1 میلی گرم یک بار در روز و 2 میلی گرم در روز بود. 1 بار، 4 میلی گرم یک بار در روز، گروه 1 میلی گرم آزمایش را زود به دلیل خونریزی نامنظم واژینال خاتمه دادند، بیماران گروه 2 میلی گرم و گروه 4 میلی گرم بهبود قابل توجهی در دیسپارونی، دیسمنوره و درد منتشر لگن داشتند. عارضه جانبی اصلی خونریزی نامنظم واژینال بود، اما با طولانی شدن زمان مصرف دارو، عوارض جانبی برطرف شده و برای بیماران قابل تحمل است.

Momoeda و Taketani از طریق یک مطالعه موازی تصادفی دوسوکور چند مرکزی دریافتند که 2 میلی گرم و 4 میلی گرم اثرات درمانی مشابهی بر آندومتریوز دارند. در پایان درمان، سطح سرمی استرادیول بیماران در گروه‌های 1 میلی‌گرم، 2 میلی‌گرم و 4 میلی‌گرم به ترتیب 3{15}}9.27، 136.88 و 95.89 بود. pmol/L. با توجه به اینکه وقتی سطح استروژن 109.8-183.0 pmol/L (30-50 pg/ml) باشد، می‌تواند رشد آندومتر را مهار کرده و در عین حال عوارض ناشی از استروژن پایین را به حداقل برساند. مانند تحلیل استخوان و غیره، دوز 2 میلی گرم بیشتر توصیه می شود. اکثر مطالعات بر این باورند که دوز 2-3میلی‌گرم در روز می‌تواند به طور موثر آندومتریوز را درمان کند، و در عین حال عوارض جانبی کمی دارد و تحمل بالایی دارد و می‌تواند برای درمان دارویی طولانی‌مدت آندومتریوز استفاده شود.

GnRH-a به طور گسترده در سراسر جهان به عنوان "درمان استاندارد" برای درمان اندومتریوز استفاده شده است. چگونه DNG با آن مقایسه می شود؟ استرویتزکی و همکاران از یک مطالعه کنترل‌شده تصادفی برای مقایسه اثرات DNG و GnRH-a استفاده کردند و 252 بیمار مبتلا به اندومتریوز را با DNG (2 میلی‌گرم در روز خوراکی) و لوپرولاید (3.75 میلی‌گرم، هر 28 روز، تزریق عمیق عضلانی) درمان کردند. زمان 24 هفته بود و از مقیاس آنالوگ بصری (VAS) برای ارزیابی درد استفاده شد. امتیاز VAS گروه DNG 4.75 امتیاز و گروه leuprolide 4.60 امتیاز کاهش یافت. تفاوت معناداری در نمره و نمره فرم کوتاه نظرسنجی سلامت (SF{12}}) وجود نداشت. با این حال، بروز عوارض جانبی کم استروژن مانند گرگرفتگی، خونریزی نامنظم واژینال، و از دست دادن استخوان به طور قابل توجهی در گروه DNG کاهش یافت و تحمل بالاتر بود. هارادا و همکاران از DNG (2 میلی گرم در روز خوراکی) و بوسرلین (300 میکروگرم 3 بار در روز، داخل بینی) برای درمان آندومتریوز از طریق یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده چند مرکزی دوسوکور استفاده کرد و به نتایج مشابهی دست یافت.

DNG اثر بالینی خوبی در تسکین درد آندومتریوز نشان داده است. در یک مطالعه 65-هفته‌ای کنترل‌شده با دارونما در اروپا با 168 بیمار، مشخص شد که درجه درد لگن در بیمارانی که DNG مصرف می‌کنند، به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته است. در پایان مطالعه، امتیاز VAS گروه دارونما به 3.41 امتیاز کاهش یافت، در حالی که امتیاز VAS گروه DNG به 1.15 امتیاز کاهش یافت. این مطالعه همچنین بیماران را به مدت 24 هفته پس از پایان مطالعه پیگیری کرد و دریافت که بیماری در گروه DNG پیشرفت قابل توجهی نداشته است، که نشان می دهد اثر درمانی آن همچنان می تواند برای مدتی پس از قطع دارو حفظ شود.d.