اثر اصلی لیدوکائین

چیستلیدوکائین?

این یک مسدود کننده کانال سدیم بی حس کننده موضعی است که اثرات تثبیت کننده غشاء دارد و در برابر آریتمی های بطنی استفاده می شود. همچنین دارای عملکرد تنظیمی سیستم ایمنی است، نقش ضدالتهابی در پیوندهای متعدد پاسخ التهابی، مهار قابل توجه پاسخ التهابی، آسیب حاد ریه، اثر حساسیت دارویی ضد سرطان، ضد باکتری، اغلب در حفاظت بالینی مغز ایفا می کند. و کاهش عملکرد شناختی بعد از عمل (POCD) و جنبه های دیگر.

اثرات ضد آریتمی لیدوکائین:

ریدوکا به دلیل داروهای ضد آریتمی IB، به طور انتخابی بر روی فیبروبلاست‌های پورکنژ و میوسیت‌های بطنی اثر می‌گذارد، که سرعت دپلاریزاسیون فاز را کاهش می‌دهد، خودکار بودن الیاف پورکنژ را کاهش می‌دهد، پتاسیم پلاس را افزایش می‌دهد، مدت پتانسیل اثر را کاهش می‌دهد و اثربخشی را طولانی می‌کند. دوره نسوز اغلب برای پیشگیری و درمان آریتمی بطنی استفاده می شود. لیدوکائین می تواند هدایت قلبی را کند کند، انقباض قلب را مهار کند و برون ده قلبی را کاهش دهد. لیدوکائین برای مدت طولانی در درمان بالینی ضد آریتمی استفاده می شود و تجربه بیشتری دارد. در مواجهه با آریتمی بطنی، پزشکان اغلب از لیدوکائین برای کنترل آن استفاده می کنند که اثربخشی و ایمنی بالایی دارد.

لیدوکائیناز پاسخ التهابی بیش از حد جلوگیری می کند:

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که لیدوکائین اثر پیشگیرانه و درمانی خوبی بر التهاب ناشی از تروما یا اندوتوکسین دارد. لیدوکائین یک تثبیت کننده غشاء است که از چسبندگی و تجمع گرانولوسیت های نوتروفیل (PMN) جلوگیری می کند، آزادسازی رادیکال های آزاد اکسیژن و آنزیم های پروتئولیتیک را کاهش می دهد، غشاهای سلولی را تثبیت می کند، سیتوکین ها را تنظیم می کند و پاسخ های التهابی بیش از حد را مهار می کند. واسطه‌های التهابی LB4 و اینترلوکین 1 (IL-1) هر دو شیمی‌کشنده قوی PMN هستند، PMN را برای اتصال، پلت کردن، ترشح و تولید سوپراکسید تحریک می‌کنند و با پروستاگلاندین E2 برای افزایش نفوذپذیری عروق همکاری می‌کنند. در شرایط آزمایشگاهی، مونوسیت‌ها با غلظت‌های مختلف ({4}}mol/L) لیدوکائین انکوبه شدند که به طور قابل‌توجهی آزادسازی LB4 و IL{6}} را مهار کرد. سطح غلظت میکرومولاری لیدوکائین می تواند آزادسازی هیستامین از لکوسیت ها، ماست سل ها و بازوفیل ها را مهار کند، که نشان می دهد لیدوکائین می تواند آزادسازی برخی واسطه های التهابی کلیدی را مهار کند. این ماده به عنوان یک ضد التهاب عمل می کند، بنابراین اکثر فریزهای بدون سرم حاوی آن هستند تا نفوذ سلولی را کاهش داده و در اسرع وقت خواب سلولی را تقویت کنند.

در کاربرد بالینی، تعدادی از مطالعات نشان داده اند که تزریق داخل وریدی حین عمل لیدوکائین می تواند عملکرد ایمنی بیماران را تنظیم کرده و بهبودی پس از عمل را تسریع کند. عوارضی مانند فلبیت در فرآیند PCIA وجود دارد و افزودن لیدوکائین به پمپ بی دردی داخل وریدی می تواند به طور موثری از فلبیت جلوگیری کند. تزریق داخل وریدی قبل از عمل لیدوکائین با دوز کم می تواند التهاب ناشی از جراحی را کاهش دهد و بی حس کننده های موضعی آمیدی را که معمولاً در جراحی استفاده می شود کاهش دهد. مطالعات نشان داده اند که دارای اثرات ضد التهابی است و انفوزیون داخل وریدی لیدوکائین بعد از عمل می تواند درد پس از عمل را کاهش دهد، استفاده از مسکن های مخدر را کاهش دهد، التهاب را کاهش دهد، بهبود عملکرد دستگاه گوارش را تسریع کند و طول مدت بستری بیماران را کوتاه کند.

اثر ضد باکتریایی لیدوکائین

گزارش شده است که لیدوکائین می تواند چسبندگی و فرآیند کموتاکتیک گرانولوسیت ها را مهار کند و می تواند باکتری های داخل سلولی را مهار کند. مطالعات نشان داده است که بی حس کننده های موضعی رشد سلولی E.coli را مهار کرده و باعث خروج محتویات سلولی و اختلال در تنفس آن می شوند. به طور خلاصه، استفاده از لیدوکائین برای بی حسی اپیدورال یا بی دردی طولانی مدت بعد از عمل می تواند از رشد میکروارگانیسم ها در فضای اپیدورال و کاتتر جلوگیری کند که ایمن و امکان پذیر است. مکانیسم فعالیت ضد باکتریایی داروهای بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین هنوز نامشخص است. ممکن است برهمکنش بین بی حس کننده های موضعی و مواد درشت مولکولی در سطح سلول های باکتریایی یا غشای سلولی با غشای سلولی یوکاریوت ها و پروکاریوت ها تداخل داشته باشد، عملکرد غشای سلولی را تغییر داده و منجر به مرگ یا مهار رشد باکتری ها شود.

برخی از مطالعات نشان داده اند که اثر ضد باکتریایی لیدوکائین ({0}}.5 درصد -1.0 درصد) و بوپیواکائین (0.125 درصد {{6}) }}.25 درصد) در دوزهای معمول بالینی آشکار است و اثر ضد باکتریایی با افزایش غلظت افزایش می یابد. علاوه بر این، لیدوکائین 1 درصد را می توان دارای اثر باکتریواستاتیک قوی تری نسبت به 0.125 درصد بوپیواکائین در نظر گرفت.

اثرات محافظ مغز لیدوکائین

لیدوکائینبه راحتی از سد خونی مغزی عبور می کند و دارای تثبیت غشایی است. در حالی که لیدوکائین می تواند به طور مستقیم مغز و رگ های خونی بزرگ سیستمیک را کوچک کند، ممکن است با مسدود کردن کانال های Na plus، K plus و Ca2 plus غلظت Na plus و Ca2 داخل سلولی را کاهش دهد، مصرف ATP را کاهش دهد، نقش محافظتی در سلول های عصبی هیپوکسیک داشته باشد، K را کاهش دهد. به علاوه خروجی، از آزاد شدن اسیدهای آمینه تحریک کننده و رادیکال های آزاد اکسیژن برای کاهش آسیب بافت مغز و بهبود جریان خون مغزی جلوگیری می کند. نقش محافظتی مغز را ایفا کنید. مطالعات نشان داده اند که لیدوکائین نه تنها می تواند به طور مستقیم مغز و رگ های خونی بزرگ در کل بدن را کوچک کند، بلکه رگ های کوچک مغزی را در محل تروما گسترش می دهد، که می تواند متابولیسم اکسیژن مغز را کاهش دهد، کولیز بی هوازی را کاهش دهد، ثبات قند خون را حفظ کند. و زمان نقاهت بعد از عمل را طولانی نکند.

می خواهید در مورد برایلیدوکائین، فقط آزادانه از طریق ایمیل با ما تماس بگیرید:info@haozbio.com.